Yemək mövzusunda əslində kiçik yaşlarımızdan etibarən cəmiyyət bizi proqramlaşdırır.
“Axıra qədər sıyır”
“Yağlı yerindən ye – özüdə çörəklə”
“Kişi çox yeməlidir ki, gücü olsun”
Və ən gözəli : “Qabındakı yeməyi sonuna qədər yeməsən, xanımın kifir olacaq”
5 yaşında bir insanın qabındakı yeməklə 20 il sonra ailə quracağı xanımın gözəlliyi ilə məntiqli bir əlaqə qurmaq mümkün deyil. Mən bu sualı analara verəndə, deyirlər səs salma, qoy yesin.
Nəticədə də yekə qarın və ancaq xarici gözəlliyə əhəmiyyət verən kişilər yetişir