Bir çox insan müvəffəqiyyətin xarici simvolların əldə etmək üçün həyatlarını xərcləyirlər və keçdikləri hər bir mərhələdən zövq ala bilmirlər – daim istəkləri və arzuları artır. Bu xəyali xöşbəxtliyə çatdıqdan sonra, onlar sandığı açırlar – içərisi pul ilə dolu olur sandığın, ancaq onların öz ruhları boş.
Və reallığı anlayırlar – maddi imkanlar və heç bir məbləğdə vəsait sadə insani və real zövqlərin yerini tuta bilməz.
Və heç bir platinum, qızıl kredit kartı və ya bahalı avtomobil sevinc hissini keçirmə, zövq ala bilmənin yerini tuta bilməz – bu insanlar bu hissləri sandığa gedən yolda itirirlər
